Jiangsu Hengfeng Fine Chemical Co., Ltd.

โครงการก่อสร้างอุโมงค์สลาร์รี่ชิลด์: การก่อสร้างอุโมงค์ข้ามแม่น้ําซิดนีย์ ระหว่างการก่อสร้างอุโมงค์ข้ามแม่น้ําซิดนีย์การก่อสร้างอุโมงค์ที่ป้องกันคอนกรีตจากคอนกรีตได้สร้างคอนกรีตคอนกรีตที่เสียจํานวนมาก ซึ่งมีลักษณะเป็นสารน้ําสูงและสารอนุภาคดินสูงมากสารสกัดนี้เป็นปัญหาที่ยากลําบากสําหรับทีมงานก่อสร้าง เนื่องจากความยากลําบากในการแยกของเหลวและแข็งแรงนักวิจัยได้ดําเนินการทดสอบการฟล็อกกุลและการขาดน้ําบนสารสับ โดยใช้ APAM ร่วมกับโพลีอัลมิเนียมเคลอริด (PAC) และโพลีอัลมิเนียมเฟอริคเคลอริด (PAFC). ผลการทดสอบแสดงให้เห็นว่า APAM เกิน PAFC และ PAC เท่านั้นในแง่ของผลการขาดน้ําของหมากและสารประกอบของ PAFC + APAM ได้ผลการปรับปรุงที่ดีที่สุดบนสารสกัดขยะเมื่อปริมาณยาที่ดีที่สุดของสารละลาย PAFC คือ 33g/L และของสารละลาย APAM คือ 233g/L (ที่มีปริมาณยาของสารแห้งคือ 1.6g/L และ 0.466g/L ตามลําดับ) อัตราการขาดน้ําของหมากรดได้ถึง 29.6% ภายใน 90 นาที, และความมืดของน้ําอิสระที่แยกออกถูกลดลงเป็น 62.0 NTU ผลการซึมซึมและสะพานของโซ่พอลิเมอร์ยาวของ APAM เป็นแรงขับเคลื่อนหลักหลังการขาดน้ําที่มีประสิทธิภาพการใช้งานนี้ไม่เพียงแต่ทําให้การก่อสร้างอุโมงค์ดําเนินการได้อย่างราบรื่น แต่ยังทําให้มีน้ําสะอาดที่สามารถนําไปใช้ได้อีกครั้งซึ่งลดความต้องการของโครงการสําหรับทรัพยากรน้ําหวาน

  การทดสอบประสิทธิภาพของอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ในการบำบัดน้ำเสียจากการพิมพ์เกี่ยวข้องกับหลายขั้นตอน ตั้งแต่การเก็บตัวอย่างไปจนถึงการวิเคราะห์ นี่คือขั้นตอนทั่วไปที่คุณสามารถปฏิบัติตามได้: วัสดุที่จำเป็น ตัวอย่างน้ำเสียจากการพิมพ์ อิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ (เตรียมตามแนวทางก่อนหน้า) บีกเกอร์หรือภาชนะ เครื่องกวนสารแม่เหล็ก เครื่องวัดค่า pH เครื่องวัดความขุ่นหรือเนฟโฟโลมิเตอร์ อุปกรณ์ทดสอบการตกตะกอน (เช่น อุปกรณ์ทดสอบแบบ Jar Test) อุปกรณ์กรอง อุปกรณ์จ่ายสารเคมี สเปกโตรโฟโตมิเตอร์ (สำหรับการวิเคราะห์สารปนเปื้อนเพิ่มเติมหากจำเป็น) ขั้นตอนการทดสอบ 1. การเก็บตัวอย่าง: เก็บตัวอย่างน้ำเสียจากการพิมพ์ในภาชนะที่สะอาด ตรวจสอบให้แน่ใจว่าตัวอย่างเป็นตัวแทนของน้ำเสียที่กำลังบำบัด 2. การจำแนกคุณสมบัติเบื้องต้น: วัดค่า pH: ใช้เครื่องวัดค่า pH เพื่อหาค่า pH เริ่มต้นของน้ำเสีย วัดความขุ่น: ใช้เครื่องวัดความขุ่นเพื่อหาค่าความขุ่นเริ่มต้นของน้ำเสีย การประเมินด้วยสายตา: ตรวจสอบสีและความใสของน้ำเสีย สังเกตสารปนเปื้อนที่มองเห็นได้ 3. การเตรียมอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณมีอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ที่เตรียมไว้แล้ว ตามที่กล่าวไว้ในขั้นตอนก่อนหน้า ซึ่งสามารถใช้สำหรับกระบวนการตกตะกอนได้ 4. การทดสอบการตกตะกอน (Jar Test): การตั้งค่า: เตรียมบีกเกอร์หลายชุดสำหรับปริมาณอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ที่แตกต่างกัน (เช่น 0, 5, 10, 15, 20 มก./ลิตร) เติมน้ำเสีย: เติมตัวอย่างน้ำเสียในปริมาณเท่ากันลงในบีกเกอร์แต่ละใบ (เช่น 500 มล.) เติมโพลีอะคริลาไมด์: เติมอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ในปริมาณที่ระบุลงในบีกเกอร์ที่เกี่ยวข้อง การผสม: กวนสารละลายด้วยความเร็วสูง (เช่น 200 รอบต่อนาที) ประมาณ 1-2 นาที จากนั้นลดความเร็วลง (เช่น 30 รอบต่อนาที) เป็นเวลาอีก 15-20 นาทีเพื่อให้เกิดการก่อตัวของตะกอน       5. เวลาในการตกตะกอน: หยุดการกวนและปล่อยให้ตะกอนตกตะกอนเป็นเวลาที่กำหนดไว้ล่วงหน้า (เช่น 30 นาทีถึง 1 ชั่วโมง) 6. การวิเคราะห์หลังการบำบัด: วัดความขุ่น: วัดความขุ่นของแต่ละตัวอย่างหลังจากการตกตะกอนโดยใช้เครื่องวัดความขุ่น การประเมินด้วยสายตา: สังเกตและบันทึกความใสและสีของน้ำที่ผ่านการบำบัด การวัดค่า pH: วัดค่า pH สุดท้ายของตัวอย่างที่ผ่านการบำบัด การกรอง: กรองส่วนใสจากบีกเกอร์แต่ละใบเพื่อประเมินประสิทธิภาพของสารตกตะกอนเพิ่มเติม 7. การทดสอบเพิ่มเติม (หากจำเป็น): ใช้การทดสอบเพิ่มเติม เช่น COD (ความต้องการออกซิเจนทางเคมี), BOD (ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี) หรือการวิเคราะห์สารปนเปื้อนเฉพาะ (เช่น โลหะหนัก, สีย้อม) โดยใช้สเปกโตรโฟโตมิเตอร์ เพื่อประเมินประสิทธิภาพของการบำบัดเพิ่มเติมและเปรียบเทียบผลลัพธ์กับค่าเริ่มต้น ข้อควรระวังด้านความปลอดภัย สวมอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) ที่เหมาะสม (ถุงมือ แว่นตา เสื้อคลุมห้องปฏิบัติการ) ขณะจัดการตัวอย่างน้ำเสียและสารเคมี จัดการสารเคมีและอุปกรณ์ทั้งหมดตามแนวทางความปลอดภัย บทสรุป ขั้นตอนเหล่านี้ให้แนวทางที่เป็นระบบในการประเมินประสิทธิภาพของอิมัลชันโพลีอะคริลาไมด์ในการบำบัดน้ำเสียจากการพิมพ์ สิ่งสำคัญคือต้องปรับปริมาณโพลีอะคริลาไมด์ให้เหมาะสมตามลักษณะของน้ำเสียเฉพาะที่กำลังบำบัดเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด

กระบวนการใช้งานสารละลายโพลิเมอร์ (PAM) ของ HENGFENG ในการบำบัดดินปนเปื้อนโลหะหนักด้วยการชะล้าง 1. การปรับสภาพเบื้องต้น: การปรับค่า pH และการทำให้เป็นเนื้อเดียวกันของน้ำเสีย วัตถุประสงค์ กรดซิตริกมีฤทธิ์เป็นกรด (pH ≈ 2-3) ในขณะที่โพลิอะคริลาไมด์ (PAM) โดยเฉพาะชนิดไม่มีประจุหรือชนิดประจุลบของ HENGFENG Floc จะแสดงประสิทธิภาพการตกตะกอนที่ดีที่สุดภายใต้สภาวะที่เป็นกลางถึงด่างอ่อนๆ ในขณะเดียวกัน การปรับค่า pH สามารถทำลายคอมเพล็กซ์โลหะหนัก-กรดซิตริกบางส่วน ทำให้ไอออนโลหะหนักอิสระ (เช่น Co²⁺) หลุดออกมา หรือก่อตัวเป็นตะกอนขนาดเล็กของไฮดรอกไซด์/คาร์บอเนต ซึ่งจะสร้างเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยต่อการตกตะกอนในภายหลัง การดำเนินการ เติมปูนขาว (CaO) หรือโซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) ลงในถังเก็บน้ำชะล้างเพื่อปรับค่า pH ให้เป็น 7.0-8.5 โดยมีการตรวจสอบแบบเรียลไทม์ผ่านเครื่องวัดค่า pH แบบออนไลน์ ในเวลาเดียวกัน ให้เริ่มเครื่องกวนที่ความเร็วรอบ 150-200 รอบต่อนาที เพื่อทำให้ของเสียเป็นเนื้อเดียวกัน ป้องกันการผันผวนของค่า pH ในท้องถิ่น ซึ่งส่งผลต่อประสิทธิภาพการตกตะกอน 2. การเลือกและการเตรียมสารละลาย PAM หลักเกณฑ์ในการเลือก ในกรณีนี้ น้ำเสียมีคอลลอยด์ดินที่มีประจุลบ (เนื่องจากประจุลบบนพื้นผิวของแร่ดินเหนียวในดิน) และสารประกอบเชิงซ้อนของโลหะหนัก (ส่วนใหญ่มีประจุลบหรือเป็นกลาง) ดังนั้นจึงควรใช้ PAM ชนิดประจุลบ (มีน้ำหนักโมเลกุล 8-12 ล้าน Da) กลุ่มคาร์บอกซิล (-COO⁻) บนสายโซ่โมเลกุลสามารถส่งเสริมการรวมตัวกันผ่าน "การทำให้ประจุเป็นกลาง" (การดูดซับประจุลบบนพื้นผิวของคอลลอยด์ดิน) และ "ผลกระทบจากการเชื่อมโยง" (การเชื่อมต่ออนุภาคขนาดเล็กหลายอนุภาค) เมื่อเทียบกับ HENGFENG Floc PAM ที่ไม่มีประจุ จะมีประสิทธิภาพการตกตะกอนสูงกว่า และมีต้นทุนต่ำกว่า HENGFENG Floc PAM ชนิดประจุบวก การเตรียมสารละลาย น้ำสำหรับละลาย: ใช้น้ำปราศจากไอออนหรือน้ำประปาที่ผ่านการกรอง (เพื่อหลีกเลี่ยงการตกตะกอนที่เกิดจากการทำปฏิกิริยาของ Ca²⁺ และ Mg²⁺ ในน้ำกระด้างกับ PAM) การควบคุมความเข้มข้น: ผสมผง HENGFENG Floc PAM กับน้ำในอัตราส่วนโดยมวล 0.1%-0.3% กล่าวคือ เติม HENGFENG Floc PAM 1-3 กรัม ต่อน้ำ 1 ลิตร วิธีการละลาย: เติมน้ำลงในถังผสมก่อน จากนั้นค่อยๆ โรยผง PAM (เพื่อป้องกันการจับตัวเป็นก้อน) ควบคุมความเร็วในการกวนที่ 80-100 รอบต่อนาที และเวลาในการกวนที่ 30-60 นาที จนกว่าสารละลายจะใสและหนืด (มองไม่เห็นอนุภาคด้วยตาเปล่า) หากการละลายไม่เพียงพอ อนุภาค PAM ที่ไม่ละลายจะก่อตัวเป็น "ตาปลา" ในน้ำเสีย ซึ่งจะลดประสิทธิภาพการตกตะกอน 3. การเติมและการทำปฏิกิริยาของ PAM (ถังทำปฏิกิริยาการตกตะกอน) วิธีการเติม ใช้วิธี "หยดด้วยปั๊มวัดปริมาณ" เพื่อฉีดสารละลาย PAM ที่เตรียมไว้ลงในถังทำปฏิกิริยาการตกตะกอนอย่างช้าๆ โดยมีปริมาณการใช้สุดท้าย 1-5 มก./ลิตร (เช่น สารประกอบ PAM ที่มีประสิทธิภาพ 1-5 มก. ต่อน้ำชะล้าง 1 ลิตร) ติดตั้งช่องเติมไว้ด้านหน้าใบพัดกวน เพื่อให้แน่ใจว่ามีการผสมกับน้ำเสียอย่างรวดเร็ว การควบคุมปฏิกิริยา (สองขั้นตอน) ขั้นตอนการผสมอย่างรวดเร็ว: ควบคุมความเร็วในการกวนที่ 200-300 รอบต่อนาที เป็นเวลา 1-2 นาที วัตถุประสงค์คือเพื่อให้เกิดการสัมผัสทันทีและสม่ำเสมอระหว่างสารละลาย PAM กับน้ำเสีย ทำให้โมเลกุล PAM ดูดซับบนพื้นผิวของอนุภาคคอลลอยด์ได้อย่างรวดเร็ว ขั้นตอนการตกตะกอนอย่างช้าๆ: ลดความเร็วในการหมุนลงเหลือ 50-80 รอบต่อนาที และคงไว้เป็นเวลา 10-15 นาที ขั้นตอนนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อ "การเชื่อมโยงและการรวมตัว" การกวนอย่างช้าๆ สามารถหลีกเลี่ยงการทำลายตะกอนที่กำลังก่อตัว ทำให้อนุภาคขนาดเล็กค่อยๆ รวมตัวกันเป็นตะกอนขนาดใหญ่ (มองเห็นเป็น "ดอกส้ม") ที่มีขนาดอนุภาค ≥ 100 μm ในขณะเดียวกัน ตะกอนสามารถดูดซับสารประกอบโคบอลต์หรือ Co²⁺ อิสระในน้ำเสีย 4. การแยกของแข็งและของเหลว (ถังตกตะกอน / ถังทำความใส) การเลือกกระบวนการ เนื่องจากตะกอนมีความหนาแน่นสูง (มีตะกอนโลหะหนัก) จึงใช้ถังตกตะกอนแบบไหลแนวตั้งหรือถังตกตะกอนแบบท่อเอียง เนื่องจากใช้พื้นที่น้อยกว่าและมีประสิทธิภาพการแยกสูงกว่า พารามิเตอร์การทำงาน ควบคุมเวลาการกักเก็บไฮดรอลิก (HRT) ของถังตกตะกอนที่ 1-2 ชั่วโมง และความเร็วการไหลขึ้นที่ 1.5-2.5 มม./วินาที ซึ่งจะช่วยให้ตะกอนมีเวลาเพียงพอในการตกตะกอนลงสู่ก้นถัง ก่อตัวเป็น "กากตะกอน" (มีตะกอนโลหะหนัก คอลลอยด์ดิน และตะกอน PAM) ในขณะที่ชั้นบนกลายเป็นของเหลวใส หน้าที่หลัก ผ่านขั้นตอนนี้ อัตราการกำจัดของแข็งแขวนลอย (SS) ในน้ำเสียสามารถเข้าถึงได้มากกว่า 90% ในเวลาเดียวกัน โลหะหนัก เช่น โคบอลต์ จะตกตะกอนพร้อมกับตะกอน ซึ่งช่วยลดความเข้มข้นของโลหะหนักในของเหลวใสได้อย่างมาก และวางรากฐานสำหรับการปล่อยน้ำเสียตามมาตรฐานในภายหลัง หรือการบำบัดขั้นสูง 5. การบำบัดในภายหลัง: การกำจัดกากตะกอนและของเหลวใส การบำบัดกากตะกอน กากตะกอนที่มีโลหะหนักที่ก้นถังตกตะกอน (มีความชื้นประมาณ 80%-90%) จะถูกขนส่งไปยังเครื่องกรองแบบแผ่นและเฟรมผ่านปั๊มกากตะกอนเพื่อขจัดน้ำ ก่อตัวเป็นเค้กกากตะกอนที่มีความชื้น ≤ 60% เค้กกากตะกอนเหล่านี้ต้องได้รับการจัดการเป็นของเสียอันตราย และส่งไปยังสถาบันที่ได้รับอนุญาตสำหรับการบำบัดแบบแข็ง/เสถียร หรือการนำโคบอลต์กลับมาใช้ใหม่ (เช่น ผ่านการถลุงด้วยความร้อนหรือการชะล้างด้วยโลหะวิทยา) การบำบัดของเหลวใส ของเหลวใสส่วนบนจำเป็นต้องได้รับการทดสอบค่า pH ความต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD ซึ่งเกิดจากกรดซิตริกที่เหลืออยู่) และความเข้มข้นของโลหะหนัก (เช่น Co, As, Cu) หากเป็นไปตามมาตรฐาน (เช่น ความเข้มข้นของโคบอลต์ < 0.01 มก./ลิตร สอดคล้องกับมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมสำหรับน้ำผิวดิน (GB 3838-2002)) สามารถปล่อยทิ้งได้โดยตรง หากไม่เป็นไปตามมาตรฐาน จำเป็นต้องมีการบำบัดขั้นสูงเพิ่มเติมโดยใช้เรซินแลกเปลี่ยนไอออนหรือเทคโนโลยีการแยกเมมเบรน เพื่อให้แน่ใจว่ามีการกำจัดสารมลพิษอย่างสมบูรณ์